பெருவிழா
“அறியாமை எனும் இருளை நீக்கி, ஞானம் எனும் ஒளியை ஏற்றும் புனிதத் திருநாள்”
கார்த்திகை தீபம்: ஓர் ஆன்மீக பார்வை
கார்த்திகை தீபம் என்பது தமிழர்களின் மிகத் தொன்மையான பண்டிகைகளில் ஒன்றாகும். இது கார்த்திகை மாத பௌர்ணமி அன்று, சந்திரன் தனது உச்ச ராசியான ரிஷபத்தில் “கிருத்திகை” நட்சத்திரத்தோடு கூடி வரும் நாளில் கொண்டாடப்படுகிறது.
இவ்விழா சிவபெருமானின் ஜோதிர்லிங்க தத்துவத்தையும், முருகப்பெருமானின் அவதாரத்தையும் போற்றும் விழாவாகும். பஞ்சபூத தலங்களில் அக்னித் தலமான திருவண்ணாமலையில் இவ்விழா வெகு விமரிசையாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.
கிருத்திகை நட்சத்திரம்
நட்சத்திரக் கூட்டம் (Pleiades)
அக்னி தத்துவம்
பாவங்களை எரிக்கும் சுடர்
சங்க இலக்கியச் சான்றுகள்
அகநானூறு
“அறுமீன் சேரும் அகல்இருள் நடுநாள் மறுகுவிளக்குறுத்து மாலை தூக்கி…”
– பௌர்ணமி நிலவில் வீடுகள் தோறும் விளக்கேற்றி கொண்டாடியதை இது குறிக்கிறது.
நற்றிணை
“வீழ்துணை மலிந்த வெற்பின் நாட்…”
– கார்த்திகை விளக்குத் திருவிழா என்று சங்க காலத்தில் இது ‘பெருவிழா’வாகக் கொண்டாடப்பட்டது.
சீவக சிந்தாமணி
“குன்றின் உச்சி விளக்கென…”
– மலை உச்சியில் ஏற்றப்படும் தீபம் பற்றிய குறிப்புகள்.
புராணக் கதைகள்
சிவபுராணம்: அடிமுடி காணா ஜோதி
பிரம்மாவுக்கும் விஷ்ணுவுக்கும் இடையில் “யார் பெரியவர்?” என்ற ஈகோ போர் வந்தபோது, சிவபெருமான் ஒரு மாபெரும் அக்னி ஸ்தம்பமாக (நெருப்புத் தூணாக) விஸ்வரூபம் எடுத்தார்.
- பிரம்மா: அன்னப்பறவை வடிவம் எடுத்து முடியைத் தேடி மேலே பறந்தார். முடியை காணாமல், தாழம்பூவை பொய் சாட்சி சொல்ல வைத்தார்.
- விஷ்ணு: வராக (பன்றி) வடிவம் எடுத்து அடியைத் தேடி பூமிக்குள் சென்றார். அடியைக் காண இயலாமல் இறைவனின் மேன்மையை உணர்ந்து சரணடைந்தார்.
தத்துவம்: ஆணவத்தை அழித்தால் மட்டுமே இறைவனை உணர முடியும். இந்த நிகழ்வே திருவண்ணாமலையில் மகாதீபம் ஏற்றக் காரணமாக அமைந்தது.
ஸ்கந்த புராணம்: ஆறுமுகன் அவதாரம்
தாரகாசுரன் என்ற அசுரனை அழிக்க, சிவபெருமானின் நெற்றிக்கண்ணில் இருந்து தோன்றிய ஆறு தீப்பொறிகள் சரவணப் பொய்கையில் ஆறு குழந்தைகளாக மாறின.
- கார்த்திகை பெண்கள்: ஆறு குழந்தைகளையும் கார்த்திகை பெண்கள் (சம்பூதி, அனசூயா, முதலியோர்) பாலூட்டி வளர்த்தனர்.
- பார்வதி தேவி: அன்னை பார்வதி ஆறு குழந்தைகளையும் ஒன்றாக அணைக்க, அவர்கள் ஆறு முகம் கொண்ட சண்முகனாக மாறினர்.
தத்துவம்: கார்த்திகை பெண்களை கௌரவிக்கும் விதமாகவே முருகனுக்கு ‘கார்த்திகேயன்’ என்ற பெயர் வந்தது. இந்நாளில் விரதம் இருந்து முருகனை வழிபட்டால் அறிவுச் செல்வம் பெருகும்.
வழிபாட்டு முறைகள்
பரணி தீபம்
காலை 4 மணிக்கு கோவிலின் கர்ப்பகிரகத்தில் ஏற்றப்படும் முதல் தீபம். இது உலக இயக்கத்தைக் குறிக்கிறது.
மகாதீபம்
மாலை 6 மணிக்கு 2668 அடி உயர மலையில் ஏற்றப்படும் தீபம். அர்த்தநாரீஸ்வரர் காட்சியைத் தொடர்ந்து இது ஏற்றப்படும்.
வீட்டு வழிபாடு
வாசலில் கோலமிட்டு, அகல் விளக்குகளை வரிசையாக ஏற்றி, வீடெங்கும் ஒளி வெள்ளத்தில் மிதக்க விடுதல்.
நிவேதனம் (உணவு)
பொரி உருண்டை
“வெள்ளை உள்ளம் கொண்ட பக்தனுக்கு இறைவன் எளிதில் கிடைப்பான்” என்பதை உணர்த்தவே, வெண்ணிற பொரியும் வெல்லமும் கலந்த பொரி உருண்டை படைக்கப்படுகிறது.
அப்பம் & அதிரசம்
இனிப்பு பலகாரங்கள் இறைவனின் ஆனந்தமயமான நிலையை குறிக்கின்றன.
பக்தி சிரத்தையுடன் படைக்கப்படும் எளிய உணவும் அமிர்தமாகும்.
வேத மந்திரங்கள் & சமஸ்கிருத ஸ்லோகங்கள்
விளக்கேற்றும் போதும், வழிபாட்டின் போதும் சொல்ல வேண்டிய முக்கிய மந்திரங்கள்
தீப ஜோதி மந்திரம்
शुभं करोति कल्याणं आरोग्यं धनसंपदः ।
शत्रुबुद्धिविनाशाय दीपज्योतिर्नमोऽस्तुते ॥
தமிழ் உச்சரிப்பு:
சுபம் கரோதி கல்யாணம் ஆரோக்யம் தனஸம்பத: |
சத்ரு புத்தி வினாசாய தீபஜோதிர் நமோஸ்துதே ||
பொருள்:
“நன்மைகளைச் செய்பவளே, மங்களத்தை அருள்பவளே, உடல் நலம் மற்றும் செல்வத்தை வழங்குபவளே, எதிரிகளின் கெட்ட எண்ணங்களை (அல்லது நம்முள் இருக்கும் தீய எண்ணங்களை) அழிப்பவளே, அந்த தீபத்தின் ஜோதியை நான் வணங்குகிறேன்.”
பர்பிரம்ஹ ஸ்லோகம்
दीपज्योतिः परब्रह्म दीपज्योतिर्जनार्दनः ।
दीपो हरतु मे पापं दीपज्योतिर्नमोऽस्तुते ॥
தமிழ் உச்சரிப்பு:
தீபஜோதி: பரப்பிரம்ஹ தீபஜோதிர் ஜனார்தன: |
தீபோ ஹரது மே பாபம் தீபஜோதிர் நமோஸ்துதே ||
பொருள்:
“விளக்கின் ஒளியே பரம்பொருள் (பிரம்மா), விளக்கின் ஒளியே காக்கும் கடவுள் (விஷ்ணு). இந்த விளக்கு எனது பாவங்களை அழிக்கட்டும். அந்த தீப ஒளியை நான் வணங்குகிறேன்.”
அக்னி காயத்ரி மந்திரம் (வேதம்)
ॐ महाज्वालाय विद्महे अग्निदेवाय धीमहि ।
तन्नो अग्निः प्रचोदयात् ॥
தமிழ் உச்சரிப்பு:
ஓம் மஹாஜ்வாலாய வித்மஹே அக்னிதேவாய தீமஹி |
தன்னோ அக்னி: ப்ரசோதயாத் ||
பொருள்:
“மாபெரும் ஜுவாலையை உடையவனை அறிவோம்; அக்னி தேவன் மீது தியானம் செய்வோம்; அந்த அக்னி பகவான் நம்மை நல்வழியில் நடத்துவாராக.”
உபநிஷத் மந்திரம் (பிருஹதாரண்யகம்)
ॐ असतो मा सद्गमय ।
तमसो मा ज्योतिर्गमय ।
मृत्योर्मा अमृतं गमय ॥
தமிழ் உச்சரிப்பு:
ஓம் அஸதோ மா ஸத்கமய | தமஸோ மா ஜோதிர்கமய | ம்ருத்யோர்மா அம்ருதம் கமய ||
பொருள்:
“இறைவா, பொய்யிலிருந்து மெய்க்கு என்னை அழைத்துச் செல்வாயாக. இருளிலிருந்து (அறியாமை) ஒளிக்கு (ஞானம்) என்னை அழைத்துச் செல்வாயாக. மரணத்திலிருந்து மரணமில்லா பெருவாழ்வுக்கு என்னை அழைத்துச் செல்வாயாக.”