ஸ்ரீ ஆதி சங்கராசார்யர் கோயிலுக்கு வந்தபோது, பக்தர்களின் அலை மோதும் கூட்டத்தில் நசுக்கப்பட்டு மயங்கி விழுந்தார். மீண்டும் விழித்தெழுந்தபோது, கோயிலின் தெய்வீக மகத்துவத்தையும் ஸ்ரீ குருவாயூர் அப்பனின் கருணையையும் உணர்ந்து பக்தி பரவசமடைந்தார். இந்த அனுபவத்திற்குப் பின்னரே அவர் கோயிலின் வழிபாட்டு முறைகளை நிறுவினார்.

மஞ்சுலா என்ற சிறு பெண் பக்தை, கோயில் மூடப்பட்டிருந்த நேரத்தில் வெளியே உள்ள மரத்தடியில் மலர்கள் வைத்து வழிபட்டாள். அவளது தூய்மையான பக்தியை உணர்ந்த இறைவன், அந்த இடமே புனிதமானதாக மாற்றினார். இன்றும் அந்த இடம் மஞ்சுலால் (மஞ்சுலாவின் ஆல்பேரா மரம்) என அழைக்கப்பட்டு சிறப்பு வழிபாட்டு இடமாக உள்ளது.

நென்மினி உண்ணி என்ற சிறுவன் தனது தூய பக்தியால் ஸ்ரீ குருவாயூர் அப்பனை நேரில் தரிசித்து, இறைவனுடன் விளையாடும் பேறு பெற்றான். இது குழந்தைகளின் மனதில் உள்ள தூய பக்தியின் வலிமையையும், கிருஷ்ணரின் எளிமையையும் எடுத்துரைக்கிறது.